In Cambodja

Aldus, de papa en mama hier. Even samenvatten tot nu toe want Lou is het tikken een beetje beu.. Op 8 juli zijn we vertrokken in Hong Kong en aangekomen in Siem Reap in Cambodja. Daar werden we opgehaald door iemand van het appartement en reden we naar ons verblijf. Na het weliswaar gezellig kippenhok van letterlijk 2X3 (inclusief toilet en douche) meter hadden we plots een villa met twee grote kamers, een mega living en twee badkamers ter beschikking voor de helft van de prijs. Daarbij nog een lekker zwembad en gezondere lucht. Het was al avond dus we zijn meteen gaan slapen.
De dag nadien hebben we het stadje verkend. Er waren best wel wat toeristen en de stad teert bijna volledig op het toerisme. Er zijn ook wel een hoop arme mensen, maar de Cambodjanen zijn wel erg vriendelijk. Echt Cambodjaans eten is er niet echt buiten Lok Lak Beef. Wel kan je Japans, Thais, Belgisch enz eten.
We zijn ook naar een Cambodjaans circus geweest. Dat was in feite heel grappig want ik (Jan) had vorig jaar een Cambodjaans circus gaan filmen in Antwerpen (voor Zomer van Antwerpen) en dat waren zowaar dezelfde gasten die nu voor eigen publiek speelden in hun dorp. Heel raar was dat. Nadien nog een ice cream roll gegeten die ze ter plaatse op een bevroren plaat maken. 's Avond lekker opgefrist in het zwembad.
De dag nadien hebben we met een tuktukdriver een hele dag op tocht geweest. Eerst naar een crocodile farm, waar we van vlakbij wel 100 krokodillen hebben gezien van vlakbij. Ze waren wel gigantisch. Er waren twee kindjes van 6 jaar of zo die de hele tijd bloemen plukten en aan Lou gaven. Die waren zo schattig die twee. Ze zeiden dat we mee moesten naar "the big one". Dat was een gigantische krokodil achterin de farm. We moesten daarvoor langs een klein verroeste kooi wandelen. De klein mannen zeiden dan: "Oh, here big snake". We keken naar rechts en in die kooi zat gewoon een  keidikke grote slang met een grote kop. Daar moest ons Esther even van slikken. Achterin was ook een atelier waar ze looien en ook sjakossen en schoenen maken. We dachten dat daarna ze wel geld moesten hebben of dat we in een winkel zouden eindigen, maar dat was helemaal niet zo. We hebben de kindjes dan nog wel een kleinigheidje gegeven. 
Na de crocfarm reden we met de tuktuk naar de rivier en het meer. Daar namen we een bootje en toonde ons de floating village, een dorp met huizen op palen. Dat was wel erg impressionant en mooi. En gek om te zien hoe de mensen daar leefden. Na een uurtje kwamen we bij het meer en de mangrove. Daar zijn we op heel kleine bootjes gestapt waardoor we doorheen de mangrove dobberden. Dat is net een dicht bos onder water. Na deze boottocht zijn we gaan eten en hebben we met z'n drieën krokodil gegeten op een BBQ. Dat was wel lekker maar niet meer bijzonder dan kip. Eigenlijk weinig verschil. En dan moe in bed.
De volgende dag zijn we om 4 uur opgestaan voor ons bezoek aan het bekende Angkor, waar rond het jaar al een miljoen mensen woonden, terwijl wij elkaar in Europa nog een beetje de kop aan het inslaan waren. Daar is ook de bekende Angkor Wat tempel, het grootste religieuze monument ter wereld. Dat is gigantisch en erg de moeite, al vond Lou dat niet echt :-). In feite was het de hele dag tempels bezoeken, de ene al spectaculairder dan de andere. Je zag goed waar de apenstad uit het Jungle Book de mosterd hadden gehaald. 's Avonds waren we natuurlijk goed groggy.
De dag nadien deden we rustig aan en hebben we een Spa gedaan: massage en Lou en Esther hebben ook hun nagels laten doen. In de namiddag hebben we een driver gezocht die ons naar een stad een paar 100 kilometer verder heeft gebracht: Battambang. Daar hebben we onze eerste AirBnb tegenvaller meegemaakt. Een stel Chinezen die dachten een hotelletje te runnen maar waar zowat alles mis ging: slecht wifi (kunnen we niet tegen), wc verstopt, deur ging niet goed op slot, ze spraken alleen chinees dus gelukkig had ik WeChat (Chinese WhatsApp) waar een vertaalsysteem in zit, de douche was kapot, er zaten allerlei gekko's in de kamer. Ze waren wel heel vriendelijk en deden hun best, maar ze snapten er werklijk niks van. Die ene avond zijn we dan wel blijven slapen, maar de dag nadien hebben we bedankt en hebben we een ander hotel genomen: het Lucky Hostel, voor 12euro per nacht, vriendelijke mensen, proper en dat was helemaal TOP! Met een binnenzwembad en alles dik in orde. Die avond zijn we gaan eten bij HOC (hope of children) dat wordt uitgebaat door weeskinderen. Het staat in TripAdvisor op 1 als beste restaurant van de stad en het was ook heel lekker. Nu waren er ook geen heel goede restaurants of zo. Er komen in Battambang niet veel toeristen en we zagen enkel wat backpackers. Maar het is wel interessant om een echte Cambodiaanse stad te zien want Siem Reap was wel erg op toeristen ingesteld.  De tweede dag in Battambang zijn we opnieuw ontbijt gaan eten bij Hoc. Daarna zijn we naar HUMAN Gallery geweest van Joséban Exterbarria , een Bask die de hele wereld is rond getrokken en héél mooie foto's van mensen maakt. Hij vertelt ook bij alle foto's verhalen en dat was heel tof (https://www.tripadvisor.com/Attraction_Review-g303666-d12524046-Reviews-HUMAN_Gallery_Joseba_Etxebarria_Photography-Battambang_Battambang_Province.html) Lou verstond dat niet allemaal maar ze was geduldig. Toen is het even heel hard gaan regenen. We zijn dan even een banana en mangoshake gaan drinken (die zijn heel lekker en ijskoud) en toen is Lou ook UNO keizerin geworden aangezien ze zeven keer achter elkaar was gewonnen.
Onze laatste dag in Battambang hebben we weer een tuktukdriver gezocht om een dagtour te doen. Mijnheer Houtet was onze man, maar hij deed het maar net en wat de hele tijd zenuwachtig. Dan weer dacht hij dat we hem niet verstonden, en als we hem niet verstonden dacht hij van wel. Hij kon ook niet goed prioriteiten onderscheiden, en vertelde soms van alles door elkaar. De tocht op zich was wel interessant. We hebben enkele tempels bezocht met een uitleg over Buddha die ik al beter kende dan hijzelf. Ook enkele standbeelden in de stad hebben we bezocht. Ook zijn we langs een Killing Field gereden. In een diepe grot werden tijdens het regime van Pol Pot kinderen levend, of na een trap op hun hoofd, 20 meter diep in de grot gegooid om daar te sterven. Na het regime hebben ze geprobeerd om dat te verdoezelen, maar per ongeluk zijn de verborgen lijken in de grot gevonden. En dat bleken er vooral van kinderen te zijn, en heel veel. De hoofden van de skeletten liggen nog ter plaatse en kan je zien. Dat is toch wel even slikken en dat was wel gruwelijk. Hierna zijn we iets luchtig gaan doen, de Bamboo Train. Op de treinsporen hebben de Battambangianen met stukken van oude tanks wielen gemaakt voor op het spoor. Daarop ligt bamboo en met een geïmproviseerde motor rijden ze dan een tiental kilometer doorheen de rijstvelden. Dat was echt heel erg leuk. Als er dan een trein aankomt met je het wagentje eraf halen en moet de trein er eerst door, haha. Toen we terug waren zijn we terug in de tuktuk gestapt en zijn we op bezoek geweest bij drie families: eentje die noedels maakten, eentje die rijstpapier maakten en eentje die rijstwijn maakten. Alledrie interessant om te zien, en die laatste hebben we geproeft. Dat was rijstwijn met in de fles een slang. Dat gaf dan een bijzonder smaak. We vonden het erg lekker eigenlijk en het proefde een beetje naar Arak, de drank die ze in Bali maakten.  Tenslotte zijn we naar de 'batcave' geweest. Elke dag om stipt kwart voor zes trekken er vanuit een grot 10 miljoen vleermuizen er samen op uit om te gaan jagen. Dat is wel spectaculair, zeg. Bijna een uur aan een stuk komen er een massa vleermuizen in een zwerm naar buiten. Daarna is de driver met ons nog de rijstvelden ingereden (waar we nog steeds de zwerm zagen) en waar we konden kijken naar een mooie zonsondergang.  En dan heel moe naar bed. 
Zaterdag zijn we dan vertrokken naar de hoofdstad Phnom Penh. Een tocht van een 300 kilometer in een busje. Na circa 6 uur waren we er. Uiteindelijk viel het wel mee (als je er uiteindelijk bent). We hadden een hotel geboekt voor weinig geld dat echt wel een supermeevaller was. Beetje sjiek voor ons doen zelfs. Met een rooftop bar en infinity pool met zicht op de stad op het twaalfde verdiep. We waren net op tijd om ons te haasten naar café Belge om de 'kleine finale' te bekijken en te winnen samen met een 30-tal belgen. Vandaag hebben we niks gedaan :-), alleen maar aan het zwembad gelegen. Morgen is het een beetje zware dag, want dan gaan we naar de echte killing fields, het museum en als er nog tijd is de markt. We wilden hier ook een goed hotel want van de Pol Pot gruwel moet je wel effe bekomen. Ziezo. Zo zijn we weer een beetje up to date. Tot gauw alweer!